วันจันทร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551

บทที่ 4 ห่างกันจนต่อไม่ติด

ห่างกันจนต่อไม่ติด

ถ้าความรักของเธอเป็นประเภทรักแท้

แต่แพ้ระยะทาง

แม้เธออยากให้มันต่อกันให้ติดเหมือนเดิม

แต่มันคงไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไป

หากเป็นอย่างนั้นสู้เลิกกันไปไม่ดีกว่าหรือ

คงไม่มีกาวอะไรในโลก

จะนำมาต่อความสันพันธ์ที่แตกร้าวได้อีก

ไม่จำเป็นว่าเธอต้องโกรธกัน เธอทั้งสองอาจต้องเลิก

กันเพราะเหตุผลอีกฝ่ายหรือทั้งสองฝ่ายจำเป็นจะต้องแยก

กันไปอยู่ในที่ไกลตา ความห่างไกลเมื่อไม่รักษาให้ดีก็ต้องมี

วันจืดจางในที่สุดก็จะไม่เหลือความรู้สึกผูกพันกันอีกแล้ว

เมื่อเธอกลับมาพบกันและรู้ว่าไม่มีทางต่อกันติด
ไม่ว่าเธอพยายามเพียงใดก็ยังรู้สึกว่าเหมือนคนแปลกหน้ากันอยู่ดี

บางทีความห่างนี้แหละก็ช่วยพิสูจน์ใจพวกเธอ
แล้วทีนี้เธอก็รู้แล้วว่าควรอยู่ต่อหรือไปดี

ไม่มีความคิดเห็น: